کد مطلب:140375 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
شهادت حجاج بن مسروق
دیگر از جانبازان و شهداء در سرزمین طف جناب حجاج بن مسروق جعفی است كه مؤذن لشگر امام حسین علیه السلام و به گفته برخی ركاب دار آن حضرت بوده است، وی مردی كثیرالصلوة و كثیرالصوم، قاری قرآن و حافظ فرقان بود.
حجاج بن مسروق وقتی روزگار را تیره و تار و حال امام علیه السلام را آن طور زار مشاهده كرد دنیا در نظرش ظلمانی آمد و جان عزیز در پیش چشمش خوار گشت، خدمت آن مظلوم آمد عرض كرد: قربانت گردم وقت تصدق شدن من رسیده، اجازه فرمائید كه جانم را قربان شما كنم.
حضرت با دیده اشگبار اذن دادند.
حجاج با خاطری افسرده و روانی پژمرده روی به معركه آورد و این رجز را خواند.
اقدم حسینا هادیا مهدیا
فالیوم تلقی جدك النبیا
ثم اباك ذالندی علیا
ذاب الذی نعرفه وصیا
سپس حمله برد بر آن دریای لشگر و با شمشیر آتشبار دمار از روزگارشان برآورد به روایت مناقب پانزده نفر از شجاعان لشگر دشمن را به دارالبوار فرستاد و بسیاری از پیادگان را از حیات محروم ساخت.
مرحوم محدث قمی در منتهی الآمال فرموده: حجاج بیست و پنج نفر از لشگر دشمن را بخاك هلاكت افكند صف دشمن بسته شد و لشگریان از ضرب تیغش به تنگ آمدند بناچار از دور و نزدیك تیربارانش نمودند آن شیر دل رجز را اعاده كرد و كارزار سختی نمود تا از كثرت زخم و خستگی مفرط از پای درآمد آن روباه صفتان حال را كه چنین دیدند دورش را احاطه كرده با نوك سنان بدن مباركش را سوراخ سوراخ و با شمشیر پاره پاره و قطعه قطعه كردند رحمة الله علیه.
حجاج بن مسروق وقتی روزگار را تیره و تار و حال امام علیه السلام را آن طور زار مشاهده كرد دنیا در نظرش ظلمانی آمد و جان عزیز در پیش چشمش خوار گشت، خدمت آن مظلوم آمد عرض كرد: قربانت گردم وقت تصدق شدن من رسیده، اجازه فرمائید كه جانم را قربان شما كنم.
حضرت با دیده اشگبار اذن دادند.
حجاج با خاطری افسرده و روانی پژمرده روی به معركه آورد و این رجز را خواند.
اقدم حسینا هادیا مهدیا
فالیوم تلقی جدك النبیا
ثم اباك ذالندی علیا
ذاب الذی نعرفه وصیا
سپس حمله برد بر آن دریای لشگر و با شمشیر آتشبار دمار از روزگارشان برآورد به روایت مناقب پانزده نفر از شجاعان لشگر دشمن را به دارالبوار فرستاد و بسیاری از پیادگان را از حیات محروم ساخت.
مرحوم محدث قمی در منتهی الآمال فرموده: حجاج بیست و پنج نفر از لشگر دشمن را بخاك هلاكت افكند صف دشمن بسته شد و لشگریان از ضرب تیغش به تنگ آمدند بناچار از دور و نزدیك تیربارانش نمودند آن شیر دل رجز را اعاده كرد و كارزار سختی نمود تا از كثرت زخم و خستگی مفرط از پای درآمد آن روباه صفتان حال را كه چنین دیدند دورش را احاطه كرده با نوك سنان بدن مباركش را سوراخ سوراخ و با شمشیر پاره پاره و قطعه قطعه كردند رحمة الله علیه.